Osoba trochę tajemnicza, niewiele mówi o sobie, ale chętnie o swoim pisarstwie. Przez 20 lat związana z Bornem Sulinowem. Jedna z czołowych propagatorek i orędowniczek Klubu Literackiego „Pod piórem” działającego od 2002 roku przy ówczesnym Ośrodku Kultury w Bornem Sulinowie. Organizatorka licznych wieczorków poetyckich, gdzie spragnieni spokoju mieszkańcy mogli choć przez chwilę przystanąć w biegu życia i znaleźć czas na ciszę, zadumę i refleksję.
I mimo, iż kilka lat temu wyjechała do rodzinnych Polkowic, to tu – w Bornem pozostawiła cząstkę siebie: nie tylko liczne wiersze, ale i cudownych przyjaciół, z którymi wciąż utrzymuje żywe kontakty.
Pisze cały czas – głównie poezję, ale ma też na koncie powieść. Jej twórczość daje ludziom radość, a wiersze są często zabawne i śmieszne, ale też wzruszające. Przepełnione humanizmem, uczą tolerancji wobec postaw i cech innych ludzi, zawierają nutkę nostalgii za tym, co nieodwracalnie przemija. Napisane bardzo lekko, szybko wciągają czytelnika i często zaskakują ciekawą puentą. To przede wszystkim humor i wielki dystans do otaczającej nas, szarej rzeczywistości…
